31/22
Dokuz asil aile Westeros topraklarının kontrolü için savaşırken, kadim bir düşman binlerce yıldır uykuda kaldıktan sonra geri dönüyor.. George R.R.’nin karısı. Martina bir keresinde Arya veya Sansa’yı öldürürse onu terk edeceğini söylemişti.. Tywin Lannister: “Ben kralım” demek zorunda kalan herhangi bir adam gerçek bir kral değildir.. Ödeme jeneriği sırasında, her oyuncu kadrosu üyesinin adının yanında karakterinin ev amblemi bulunur.. Hollywood’un En İyi On’u: Eleştirmenler’de listelenmiştir. Tercihe göre aday gösterildi: drama (2011). Ana başlık (adı geçmiyor) Ramin Djawadi tarafından yazılmış ve oynanmıştır. Zamanla, arkadaşlarından, ailesinden ve IMDb eleştirmenlerinden hakkında sadece harika şeyler duyduktan sonra, ilk bölümden itibaren (çok yoğun olduğu için giderek artan bir şekilde) 'Game of Thrones'u yavaş yavaş izledi. Ayrıca, böylesine büyük bir yetenek ve harika bir kitap serisi varken, nasıl yanlış gidebilirdi ki? İyi haber şu ki 'Game of Thrones'ta işler ters gitmedi. Tam tersine. Sadece orijinal kaynak materyaline saygı gösterip ona saygı gösteren nadir televizyon dizilerinden biri olmakla kalmıyor, aynı zamanda kendi başına son birkaç yılın en iyi, en bağımlılık yaratan ve sürekli olarak ilgi çekici dizilerinden biri. Her şey o kadar yüksek bir standartta yapıldığından televizyon için yapıldığı doğrulanması gereken o kadar parlak bir televizyon dizisi ki, bugün yapılan birçok filmi gölgede bırakıyor. Bu, aldığı tüm övgüleri hak eden beğenilen bir dizinin en güçlü örneklerinden biri. Görsel olarak 'Game of Thrones' muhteşem görünüyor. Manzaralar baştan sona muhteşem, setler çok atmosferik ve detaylara gerçekten dikkat eden bir gözle göze hoş geliyor ve kostümler karakterlere mükemmel uyuyor. Sonra, herhangi bir televizyon programındaki en iyilerden bazıları olan ve aşırı kullanılmayan veya kötüye kullanılmayan özel efektler var, ölçek, ayrıntı ve karakter ve ruha sahip olma biçimleri birçok büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmden daha iyi. Ayrıca sinematografi ve kurgu da sinematik kalitede. Tematik, orkestral ve atmosferik olarak çok katmanlı müzik skorundan ve unutulmaz ana temadan bahsetmeye bile gerek yok, “Game of Thrones“tan bahsedemeyiz. Yine, büyük bütçeli bir fantezi/aksiyon/drama filmine layık. Metnin kalitesine şaşırmamak zor, olağanüstü, metnin ne kadar iyi olduğunu tanımlamak için yeterince güçlü bir sıfat değil. Her zaman doğal bir akışa sahip, katmanlı ve düşündürücü ve gerginlik, dokunaklı acı ve esprili mizah gibi çok çeşitli duygular gösteriyor. Hikayeler çok güzel düzenlenmiş, çok incelikli ve tutarlılığa dikkat edilerek yapılandırılmış, yüksek bir duygusal seviye ve karmaşık ve hassas konulara zeka ve incelikle değiniyor. Ne zaman belirli bir sahne veya daha aksiyon odaklı bir sahne olsa, her zaman bir nedeni vardır, asla onun için değil. Sahneler sadece çok fazla destansı ölçek, mükemmel sahneleme, heyecan ve dramatik gerilimle yapılmakla kalmıyor, aynı zamanda tüm ölçeğin ve ayrıntılara gösterilen gösterişli dikkatin altında çok fazla duygu ve katman var. Çok uzun değiller ve uygunsuz öğeler de yok. Ve karakterler çekiciliğin büyük bir parçası. ‘Game of Thrones’, bir fantezi dünyasında olmalarına rağmen çok iyi geliştirilmiş ve mümkün olduğunca gerçek hayata yakın karakterlere sahip. Bu karakterler kahramanların ve kötü adamların arketipi değil (Joffrey buna yakın olan tek kişi, ancak fark şu ki, tehdit seviyesi ölçeğinde yüzde yüzün çok üzerinde sıralanan çok fazla gelişmeyle son derece ilginç), bundan çok daha fazlası ve güçleri ve kusurları var. Kararlar mantıklı ve karar doğru değilse hiçbir karakter daha az sevilmiyor çünkü hatalar kabul ediliyor ve bunlardan ders çıkarılıyor.
